Blauw gele ara bijt kind

[Esther76]

Hallo allemaal,

Sinds kort hebben wij een blauw gele ara, Blue. Blue is een heke lieve vrolijke gaai. Geen bijter. Of dat wil zeggen, niet naar mijn man, mij zelf of onze oudste dochter van 10. Onze jongste dochter van 5 jaar probeert hij wel te bijten. Zelfs als hij even rond loopt op de grond en hij komt haar tegen gaat hij met open snavel op haar af. Lijkt op dreigen. Als ze hem iets lekkers aanbied gaat het wel goed, maar aaien weer niet.
Waar ligt het aan en wat kan ik er aan doen?

[Antonia 1968]

Ik zou hem even niet op de grond laten lopen dan. Voor je het weet gaat het goed mis. Soms klikt een vogel niet met een bepaald persoon, of in dit geval misschien kleine kinderen, en soms kom je er niet achter waaraan dat ligt.

Ik zou het wel aanpakken, laten merken dat je het niet pikt. Evt als ze dreigt neem je een plantenspuit die je alleen als 'strafspuit' gebruikt. Deze op een straal zetten, en je zegt duidelijk 'nee! dat doen we niet' en spuit op zijn wang.
Gebruik een andere soort plantenspuit om te douchen, zodat ie het verschil leert kennen.

Mijn blauwgele ara moet ook niks hebben van jonge kinderen. Zelf denk ik dat dit komt doordat kinderen buiten altijd hun vingers uitstaken naar haar toen ze nog heel jong was.
Zelfs toen mijn eigen zoon voor het eerst bij mij kwam met zijn dochtje van een paar maanden wilde ze eropaf en wilde zelfs mijn zoon bijten.
Ook kreeg ik een keer visite met een kindje van 3. Voor ze echt binnen waren en ik het doorhad stond de ara in de gang en pakte het ventje in zijn been. Gelukkig geen wondje maar toch...

[Lincee]

Papegaaien en kinderen gaan ook niet samen. Een papegaai is een wilde (niet gedomesticeerde) vogel. Daar zit nog teveel natuur in.

[Antonia 1968]

Papegaaien en kinderen gaan ook niet samen. Een papegaai is een wilde (niet gedomesticeerde) vogel. Daar zit nog teveel natuur in.

Dat is echt onzin. Er zijn zoveel gezinnen met een papegaai waar het wel goed gaat. Ik heb oa 4 ara's waarvan er één is die aanvalt.

verder nog twee amazones 2 caiques twee goudparkieten en een kleine aratinga. Geen van ze verwacht ik dat van. Als ze er niks van willen gaan ze eerder weg ervan. Tenzij je je vinger in de kooi steekt, maar daar hoef je geen kind voor te zijn :P
Wanneer ze los zitten gaat het prima.

[dijkkamp]

Hallo Esther,

Ik vraag me af of Blue het probleem is, aangezien het bij 3 van de 4 goed gaat?

Mijn ervaring is dat kinderen maar ook volwassenen soms dingen doen bewust of onbewust die de vogel niet kan waarderen en daar da actie op onderneemt c.q. laat blijken het niet te willen hebben.
Dit kan gebeuren op moment dat het gebeurd maar kan ook later als de vogel de persoon weer ziet en denk weg wezen jij.

Enkele voorbeelden zijn, een klein kindje staat voor de kooi en blaast naar de vogel waarom ze het doet is van onder geschikt belang maar de vogel kan dit niet waarderen en onder neemt actie om het niet meer te moeten onder gaan en dat kan zijn vluchten maar ook aanvallen dus. En als blijkt dat vluchten niet helpt zal ze zeker over gaan tot acties die wel helpen.

Ander voorbeeld is, de vogels lopen op de grond en elke keer als 1 van de eigenaren er langs loopt maakt deze er een spelletje van om met de voet de vogels aan de kant te duwen want dat is wel grappig.
Op gegeven moment hebben de vogels er genoeg van en gaan over tot de aanval en merken dat de eigenaar stopt met dit te doen en door loopt. Dus de vogels hebben nu ervaren aanvallen en hij/zij loopt door. Gevolg daar van is dat een ieder die langs loopt wordt aangevallen zelfs de kinderen.

[dijkkamp]

Halo Lincee,

Ben het in zoverre met je eens dat kleine kinderen nooit alleen met dieren moeten worden gelaten, aangezien kleine kinderen niet goed kunnen overzien wat hun acties teweeg kunnen brengen.

En zoals Antonia al schreef niet elke vogel zal gediend zijn van contact op de manier zoals sommige mensen graag willen.

[Esther76]

Helemaal mee eens. Onze kinderen zijn nooit met Blue alleen. Als hij in de woonkamer op zijn boom zit ben ik altijd in de buurt. Zodra ik weg moet gaat hij in zijm kooi in een andere kamer waar de kinderen niet mogen komen als hij er zit.

Toen we hem net hadden is er wel een voorval gweest met de jongste. Blue zat bij mij te kroelen en de jongste kwam kijken. Ging prima, ze raakte hem niet aan maar keek alleen. Hij bleef heel ontspannen en toen hebben we hem samem geaaid. Ook prima, tot de hond er ineens bij kwam kijken. Ik denk dat het toen teveel werd want ineens beet hij de jongste in haar vinger en meteen daarna mij ook. Dit terwijl hij normaal dus echt geen bijter is. Kind huilen, ik schrikken. Heb hem toen terug gezet op de boom om kind te troosten en een pleister te plakken. Sinds die tijd hapt hij naar haar, naar mij niet.
Kan dat de onderliggende oorzaak niet zijn?

[Antonia 1968]

Dat zou idd kunnen. Misschien dacht hij wat de hond deed dat het 't kind was. Ze vergeten eenmaal niet, dus dat zal mogelijk zo blijven. Heel misschien verandert het als ze ouder wordt en wat meer overwicht over de ara kan tonen, maar verwacht het niet.

Ik zie het hier soms als er twee bij me zitten. De ene gaai doet iets bij de ander, en krijg ik de schuld (kleine uithaal). Op dat moment kan het zijn dat de ander dat echt denkt, of een uiting van jaloezie zijn.

[Gerard]

Een papegaai is een wilde (niet gedomesticeerde) vogel.

Hier ben ik het niet mee eens. Alle papegaaien die als huisdier worden gehouden en (zoveelste generatie) gekweekt zijn, zijn geen wilde vogels meer maar tam (net als honden en katten). Maar ze blijven natuurlijk (gelukkig) wel allerlei natuurlijke trekjes houden.

[Antonia 1968]

Hier ben ik het niet mee eens. Alle papegaaien die als huisdier worden gehouden en (zoveelste generatie) gekweekt zijn, zijn geen wilde vogels meer maar tam (net als honden en katten). Maar ze blijven natuurlijk (gelukkig) wel allerlei natuurlijke trekjes houden.

Zodan, en dat voor iemand die nog gen ervaring heeft.

Als jij je papegaai en papegaaien niet voldoende aandacht geeft, heb je na een jaar papegaaien die een stuk minder tam en/of vriendelijk zijn.
Die 'generaties' gaat alleen op als als die generaties tam gehouden worden.

[dijkkamp]

Hier ben ik het niet mee eens. Alle papegaaien die als huisdier worden gehouden en (zoveelste generatie) gekweekt zijn, zijn geen wilde vogels meer maar tam (net als honden en katten). Maar ze blijven natuurlijk (gelukkig) wel allerlei natuurlijke trekjes houden.

Hoeveel generaties tamme kweekvogels zijn er al?
Hoeveel generaties tamme kweekvogels zouden er nodig zijn om te kunnen spreken van gedomesticeerde diersoort?

[Gerard]

Zodan, en dat voor iemand die nog geen ervaring heeft.

Moeilijk te verteren, he? ;-) Probeer dit soort dingen eens positief te zien i.p.v. zo au, au, au.

Ik heb een sterke neiging om zaken te beoordelen op basis van logica en kennis. Ervaring heeft hier niets mee te maken. Ook ervaren mensen maken (denk)fouten. Het gevaar van mensen met ervaring is, dat andere mensen, denken dat mensen met ervaring alles weten en vervolgens klakkeloos alles voor zoete koek aannemen en zelf niet meer nadenken.

Als jij je papegaai en papegaaien niet voldoende aandacht geeft, heb je na een jaar papegaaien die een stuk minder tam en/of vriendelijk zijn.

Dat ben ik dan, als man zonder ervaring op dit gebied, weer wel volkomen met je eens, maar daar ging het niet om. Maar datzelfde geldt voor kinderen en daar heb ik ook geen ervaring mee ;-)

Die 'generaties' gaat alleen op als die generaties tam gehouden worden.

Naarmate er meer generaties tussen zitten die niet uit het wild komen, vlakken allerlei "wilde" zaken natuurlijk af, want hoe minder wild, hoe makkelijker handel.

[Antonia 1968]

Pfff, seieus, verspilde tijd.
Want ja, 'kennis' is waardevoller dan 20 jaar ervaring...

[aadje]

Naarmate er meer generaties tussen zitten die niet uit het wild komen, vlakken allerlei "wilde" zaken natuurlijk af, want hoe minder wild, hoe makkelijker handel.

[/QUOTE]

Instinct is er niet uit te fokken.
Tamme vogels vallen binnen zeer korte terug naar hun natuurlijk gedrag als er een partner bij gezet wordt .
Heeft niet zoveel met logica te maken.

[Gerard]

Pfff, seieus, verspilde tijd.
Want ja, 'kennis' is waardevoller dan 20 jaar ervaring...

Ik was er "even" niet, vandaar mij late reactie. Maar inderdaad is kennis belangrijker dan ervaring. Immers, "ervaringen" kunnen sterk gekleurd zijn door iemands visie of wensen. Veel mensen hebben van alles "ervaren" maar daar toch niets uit geleerd. Kijk maar eens terug in de tijd, hoe men bijvoorbeeld twintig jaar geleden ervaring omzette in verzorgingscriteria. Een dokter van 60 jaar die zich niet voortdurend heeft bijgeschoold maar prat gaat op z'n "ervaring" zou ik niet willen ;-) Hou me ten goede, ik wil geen afbreuk doen aan jouw ervaring, maar gooi ook kennis niet overboord maar probeer die (kritisch) in overweging te nemen. Kritiek van wie dan ook, maar wel met steekhoudende en/of aannemelijke argumenten, zal ik nooit ter zijde schuiven want ik ben een leergierig beestje ;-)