Zoals jullie hebben kunnen lezen in het voorstel topic hebben wij nu bijna 3 weken een Grijze Roodstaart in huis, hij is 7 jaar oud en schijnt heel tam te zijn geweest, de mensen waar wij hem vandaan hebben gehaald hadden hem een week of 2 ( nogmaals, zeggen ze) maar waren bang voor hem. Vooral de man greep hem steeds bij zijn snavel vast, nu kan ik begrijpen dat je daar als papegaai niet erg blij van wordt en daar op reageert door te gaan bijten, nu wil ik eens vragen of er iemand is op dit forum die hier verstand van heeft en mij misschien wat tips kan geven of iet dergelijks, ik zal even omschrijven wat er gebeurd....
Wanneer hij in zijn kooi is, bijvoorbeeld in de ochtend, en wij komen naar beneden, dan roept/fluit hij naar ons, hij mag er dan nog niet uit want ik vind dat te vroeg en ga meestal eerst de boodschappen doen of naar mijn werk, 2 x 2 uur per week, ik zeg dan altijd goedemorgen en doe de gordijnen open en verschoon zijn water, dit gaat tegenwoordig wel al zonder bijten, in het begin moest ik echt heel erg uitkijken, want hij hing echt in mijn vingers, maar goed dat hebben we dan alweer overwonnen.
Als hij uit zijn kooi mag is hij echt zichtbaar blij, klimt er meteen uit en rekt zich uit, poetst zichzelf en gaat dan praten en fluiten, maar als ik maar tegen de kooi aankom met mijn hand of wat ook dan zet hij zijn veren op en gaat in de aanvalshouding, nu ben ik niet bang van hem maar leuk is anders. Als hij dan bijt zeg ik nee en loop bij hem weg en reageer dan een tijdje niet meer op hem. Lekkers pakt hij dan wel weer aan en dan mag ik ook mijn hand op de kooi leggen, dan doet hij niets, ook niet als het lekkers op is want dan loopt hij gewoon weg, prima....
Soms klimt hij naar de grond en dan zoekt hij me wel op, kan hem dan ook rustig laten opstappen en dat gaat altijd zonder bijten, kan hem ook op mijn knie zetten allemaal geen probleem maar bijvoorbeeld over zijn koppie aaien vind hij niet goed en gaat dan wel uithalen, hij klimt ook graag naar onze schouder maar dat vinden we nu niet goed omdat ik bang ben dat hij eens schrikt van een beweging ofzo en dan zal bijten, en ik heb hem liever in mijn vinger dan aan mijn oor hangen..... Als hij naar me toe komt uit zichzelf en rustig bij me zit krijgt hij ook altijd wat lekkers en beloon ik hem ook door middel van zeggen dat hij het zo goed doet enz....
In de avond gaat hij meestal zelf zijn kooi in en dan doen wij hem dicht, ook dan gaat hij in de aanvalshouding, zet al zijn veren op en haalt uit, ook dan zeg ik weer nee, en loop weg.....
Verder is het wel een gezellige vogel en ik heb niet het idee dat hij zich ongelukkig voelt, in het begin zat hij soms te trillen als een rietje maar dit is al een heel stuk minder.
Iemand die dit gedrag herkend en weet of dit nog goed kan komen? Misschien doe ik wel iets niet goed, mag ook gezegd worden hoor, anders vraag ik het niet, en misschien wil ik wel te snel hoor, dat kan natuurlijk ook, en het hoeft echt geen papegaai te worden die heel de dag op mijn schouder zit enzo maar goed handelbaar en een klein beetje kroelerig zou wel fijn zijn......
Wanneer hij in zijn kooi is, bijvoorbeeld in de ochtend, en wij komen naar beneden, dan roept/fluit hij naar ons, hij mag er dan nog niet uit want ik vind dat te vroeg en ga meestal eerst de boodschappen doen of naar mijn werk, 2 x 2 uur per week, ik zeg dan altijd goedemorgen en doe de gordijnen open en verschoon zijn water, dit gaat tegenwoordig wel al zonder bijten, in het begin moest ik echt heel erg uitkijken, want hij hing echt in mijn vingers, maar goed dat hebben we dan alweer overwonnen.
Als hij uit zijn kooi mag is hij echt zichtbaar blij, klimt er meteen uit en rekt zich uit, poetst zichzelf en gaat dan praten en fluiten, maar als ik maar tegen de kooi aankom met mijn hand of wat ook dan zet hij zijn veren op en gaat in de aanvalshouding, nu ben ik niet bang van hem maar leuk is anders. Als hij dan bijt zeg ik nee en loop bij hem weg en reageer dan een tijdje niet meer op hem. Lekkers pakt hij dan wel weer aan en dan mag ik ook mijn hand op de kooi leggen, dan doet hij niets, ook niet als het lekkers op is want dan loopt hij gewoon weg, prima....
Soms klimt hij naar de grond en dan zoekt hij me wel op, kan hem dan ook rustig laten opstappen en dat gaat altijd zonder bijten, kan hem ook op mijn knie zetten allemaal geen probleem maar bijvoorbeeld over zijn koppie aaien vind hij niet goed en gaat dan wel uithalen, hij klimt ook graag naar onze schouder maar dat vinden we nu niet goed omdat ik bang ben dat hij eens schrikt van een beweging ofzo en dan zal bijten, en ik heb hem liever in mijn vinger dan aan mijn oor hangen..... Als hij naar me toe komt uit zichzelf en rustig bij me zit krijgt hij ook altijd wat lekkers en beloon ik hem ook door middel van zeggen dat hij het zo goed doet enz....
In de avond gaat hij meestal zelf zijn kooi in en dan doen wij hem dicht, ook dan gaat hij in de aanvalshouding, zet al zijn veren op en haalt uit, ook dan zeg ik weer nee, en loop weg.....
Verder is het wel een gezellige vogel en ik heb niet het idee dat hij zich ongelukkig voelt, in het begin zat hij soms te trillen als een rietje maar dit is al een heel stuk minder.
Iemand die dit gedrag herkend en weet of dit nog goed kan komen? Misschien doe ik wel iets niet goed, mag ook gezegd worden hoor, anders vraag ik het niet, en misschien wil ik wel te snel hoor, dat kan natuurlijk ook, en het hoeft echt geen papegaai te worden die heel de dag op mijn schouder zit enzo maar goed handelbaar en een klein beetje kroelerig zou wel fijn zijn......
Comment