Hallo allemaal!
Wie kan mij relatie-advies geven???
Niet voor mezelf, maar voor m'n 2 aga's......
Het zit namelijk zo:
Ik heb zelf al 3 jaar een mannelijke Agapornis Fischeri.
Deze heb ik met de hand grootgebracht vanaf 7 weken, hij is erg tam en aan mij gehecht.
Hij heeft echter ontzettend partnergedrag naar mij toe, tot vervelends toe.
Dit wilde ik verminderen en hem tevens een maatje geven, omdat hij dat wel verdient...
Zo gezegd, zo gedaan, op zoek gegaan naar een vrouwtje, liefst ook tam.
Deze heb ik ook gevonden, een Fischeri-popje van 1 jaar, tam en lekker nieuwsgierig.
Eerst in een aparte kooi naast elkaar, maar het vrouwtje gaf gelijk aan naar mijn mannetje te willen.
Dus gelijk maar bij elkaar in 1 heringerichte kooi gezet...
Het vrouwtje wilde gelijk kennis maken, maar het mannetje vond dat maar niks...
Het is wel zo dat mijn mannetje nog nooit een soortgenoot heeft gezien sinds hij bij mij opgegroeid is.
Ze maken geen ruzie ofzo, maar ze ontwijken elkaar gewoon, slapen ook op een aparte stok.
Ik merk dat het vrouwtje wel het meest dominant is.
Als ze te dicht bij elkaar komen, snauwen ze wel naar elkaar, met af-en-toe een knauw.
Voorderest zitten ze heerlijk in de kooi te spelen, slopen en brabbelen, allebei aan een kant.
Als ze samen los in de woonkamer zijn, trekt het vrouwtje wel nog steeds naar het mannetje toe.
Als ze zich in de wasbak wassen of voer eten, wachten ze ook netjes op elkaars beurt.
Maar echte liefde is het nog niet, ze zitten nu 2 weken bij elkaar, maar er is nog geen "klik".
Als het mannetje mij ziet, wil hij niets liever dan naar mij toekomen om in m'n haar te "rijden" en me zaadjes geven.
Wat denken jullie, worden het nog onafscheidelijke vriendjes?
Moet ik nog geduld hebben?
En hoe kan ik het eventueel nog stimuleren?
Ik zie jullie ervaringen / advies / tips heel graag tegemoet!!!
Groetjes, Arie.
Wie kan mij relatie-advies geven???
Niet voor mezelf, maar voor m'n 2 aga's......
Het zit namelijk zo:
Ik heb zelf al 3 jaar een mannelijke Agapornis Fischeri.
Deze heb ik met de hand grootgebracht vanaf 7 weken, hij is erg tam en aan mij gehecht.
Hij heeft echter ontzettend partnergedrag naar mij toe, tot vervelends toe.
Dit wilde ik verminderen en hem tevens een maatje geven, omdat hij dat wel verdient...
Zo gezegd, zo gedaan, op zoek gegaan naar een vrouwtje, liefst ook tam.
Deze heb ik ook gevonden, een Fischeri-popje van 1 jaar, tam en lekker nieuwsgierig.
Eerst in een aparte kooi naast elkaar, maar het vrouwtje gaf gelijk aan naar mijn mannetje te willen.
Dus gelijk maar bij elkaar in 1 heringerichte kooi gezet...
Het vrouwtje wilde gelijk kennis maken, maar het mannetje vond dat maar niks...
Het is wel zo dat mijn mannetje nog nooit een soortgenoot heeft gezien sinds hij bij mij opgegroeid is.
Ze maken geen ruzie ofzo, maar ze ontwijken elkaar gewoon, slapen ook op een aparte stok.
Ik merk dat het vrouwtje wel het meest dominant is.
Als ze te dicht bij elkaar komen, snauwen ze wel naar elkaar, met af-en-toe een knauw.
Voorderest zitten ze heerlijk in de kooi te spelen, slopen en brabbelen, allebei aan een kant.
Als ze samen los in de woonkamer zijn, trekt het vrouwtje wel nog steeds naar het mannetje toe.
Als ze zich in de wasbak wassen of voer eten, wachten ze ook netjes op elkaars beurt.
Maar echte liefde is het nog niet, ze zitten nu 2 weken bij elkaar, maar er is nog geen "klik".
Als het mannetje mij ziet, wil hij niets liever dan naar mij toekomen om in m'n haar te "rijden" en me zaadjes geven.
Wat denken jullie, worden het nog onafscheidelijke vriendjes?
Moet ik nog geduld hebben?
En hoe kan ik het eventueel nog stimuleren?
Ik zie jullie ervaringen / advies / tips heel graag tegemoet!!!
Groetjes, Arie.
Comment