Tweet
Twee weken geleden ben ik voor een bezoekje aan Sjaak naar Gorinchem gereden. Na een warme ontvangst met een lekkere bak koffie kwam Donna ter sprake.( In het verleden ben ik ook al bij een andere kromsnavel specialist geweest. Deze zal ik voor het gemak Dhr.A noemen omdat er raakvlakken zijn met de methode van Dhr.A maar ook verschillen.)
Donna werd bij Sjaak op een standaard gezet en voor een poosje niet echt bekeken door Sjaak. Tijdens ons gesprek heb ik over Donna' s bijt problemen verteld. Al vrij snel kwam er een eerste verschil in opvoeding boven tafel. Bij Dhr.A. was mij verteld vooral niet te reageren op negatief gedrag. Sjaak vertelde mij dat het commando “Nee” voor Donna een duidelijke boodschap zou moeten worden. Als Donna na het commando “nee” toch door zou gaan met bijten zou het verstandig zijn Donna een time-out te geven. Sjaak gaf het advies haar dan in haar reiskooi te zetten en voor 5 minuten even af te zonderen. Ik mag van Sjaak niet verwachten dat mijn gaai me nooit meer zal willen bijten. Het is en blijft een papegaai en die kunnen nou eenmaal bijten en zullen dat ook zeker een keertje doen. Dit op zich was voor mij al een opluchting. Niet het idee dat ze me heus nog wel eens zou bijten, maar dat mijn vogel niks mankeert als ze me wel een keertje bijt. Op mijn vraag hoe het kon dat Donna bij Dhr. A zo mak als een lammetje was vertelde Sjaak me iets wat ik eigenlijk zelf ook al een beetje dacht maar nu dus bevestigd door iemand met nuchter verstand. Donna zat bij Dhr.A in een vreemde omgeving, was net in een handdoek gerold, er was bloed afgenomen en er werd niets tegen haar gezegt terwijl ze juist toen zo onzeker was over alles wat er met haar gebeurde. En dan is daar opeens die man die aardig tegen haar doet. De vogel ziet dat op dat moment als een stukje zekerheid c.q. veiligheid en stapt dus zonder problemen op de hand van Dhr. A. Sjaak heeft me ook een stukje voorlichting gegeven over de clicker training. Ook heeft Sjaak het voorgedaan bij Donna en toen was ook ik aan de beurt. Na 1 keer in mn vinger bijten nam Donna zonder problemen het volgende zonnebloempitje van mij aan, jawel, zonder te bijten. En toen nog 1 en toen nog 1......
Sjaak is er geen voorstander van om een vogel los op een wandelwagen te zetten. Beter vindt hij het om de vogel op je hand te houden met je duim over z'n teentjes. Ikzelf heb inmiddels hele goeie ervaringen met de wandelwagen volgens de methode van Dhr. A. Dat blijf ik dus doen. Dit is ook een stuk gemakzucht want ik zie mezelf geen boodschappen doen met aan m'n ene hand m'n hond en op de andere een gaai. Die wandelwagen doet ook nog eens dienst als boodschappenkar. Daar komt ook nog eens bij dat ik meerdere gaaien tegelijk mee naar buiten kan nemen.
Inmiddels zijn we twee weken verder: Donna stapt nu regelmatig op mn hand zonder te bijten, mijn jongste zoon kan(durft) haar nu te koppie-krauwen, Donna begint de clicker aardig onder de knie te krijgen, en haar woordenschat is enorm toegenomen ! De time-outs vindt Donna duidelijk niet leuk en na een time-out is ze opvallend spraakzaam.
Volgens Dhr. A. is het niet de bedoeling dat ik reageer op Donna maar dat het andersom moet zijn. Ik vraag wat doen de eendjes en Donna reageert daarop door “kwak, kwak” te zeggen. Volgens Sjaak is het helemaal niet erg om met je gaai te praten, dus om te zeggen “ Goh, wat zit jij weer mooi te fluiten !” als je vogel onwijs z' n best zit te doen om een liedje te fluiten.
Het was al met al een leerzame ochtend. Bepakt en bezakt met nieuwe speeltjes, een clicker en een onwijs handige zitstok voor onder de douche heb ik Gorinchem weer verlaten.
Onderweg naar huis begon Donna de eendjes na te doen en lachend heb ik haar laten weten dat ze een hele grote vogel is die zo goed de eendjes na kan doen. Daarop begon Donna hard te lachen want zij weet natuurlijk dat ik leuk op haar reageer,
maar het was wel heel gezellig. En daar hebben we onze gaaien toch voor?
Hetty
Donna werd bij Sjaak op een standaard gezet en voor een poosje niet echt bekeken door Sjaak. Tijdens ons gesprek heb ik over Donna' s bijt problemen verteld. Al vrij snel kwam er een eerste verschil in opvoeding boven tafel. Bij Dhr.A. was mij verteld vooral niet te reageren op negatief gedrag. Sjaak vertelde mij dat het commando “Nee” voor Donna een duidelijke boodschap zou moeten worden. Als Donna na het commando “nee” toch door zou gaan met bijten zou het verstandig zijn Donna een time-out te geven. Sjaak gaf het advies haar dan in haar reiskooi te zetten en voor 5 minuten even af te zonderen. Ik mag van Sjaak niet verwachten dat mijn gaai me nooit meer zal willen bijten. Het is en blijft een papegaai en die kunnen nou eenmaal bijten en zullen dat ook zeker een keertje doen. Dit op zich was voor mij al een opluchting. Niet het idee dat ze me heus nog wel eens zou bijten, maar dat mijn vogel niks mankeert als ze me wel een keertje bijt. Op mijn vraag hoe het kon dat Donna bij Dhr. A zo mak als een lammetje was vertelde Sjaak me iets wat ik eigenlijk zelf ook al een beetje dacht maar nu dus bevestigd door iemand met nuchter verstand. Donna zat bij Dhr.A in een vreemde omgeving, was net in een handdoek gerold, er was bloed afgenomen en er werd niets tegen haar gezegt terwijl ze juist toen zo onzeker was over alles wat er met haar gebeurde. En dan is daar opeens die man die aardig tegen haar doet. De vogel ziet dat op dat moment als een stukje zekerheid c.q. veiligheid en stapt dus zonder problemen op de hand van Dhr. A. Sjaak heeft me ook een stukje voorlichting gegeven over de clicker training. Ook heeft Sjaak het voorgedaan bij Donna en toen was ook ik aan de beurt. Na 1 keer in mn vinger bijten nam Donna zonder problemen het volgende zonnebloempitje van mij aan, jawel, zonder te bijten. En toen nog 1 en toen nog 1......
Sjaak is er geen voorstander van om een vogel los op een wandelwagen te zetten. Beter vindt hij het om de vogel op je hand te houden met je duim over z'n teentjes. Ikzelf heb inmiddels hele goeie ervaringen met de wandelwagen volgens de methode van Dhr. A. Dat blijf ik dus doen. Dit is ook een stuk gemakzucht want ik zie mezelf geen boodschappen doen met aan m'n ene hand m'n hond en op de andere een gaai. Die wandelwagen doet ook nog eens dienst als boodschappenkar. Daar komt ook nog eens bij dat ik meerdere gaaien tegelijk mee naar buiten kan nemen.
Inmiddels zijn we twee weken verder: Donna stapt nu regelmatig op mn hand zonder te bijten, mijn jongste zoon kan(durft) haar nu te koppie-krauwen, Donna begint de clicker aardig onder de knie te krijgen, en haar woordenschat is enorm toegenomen ! De time-outs vindt Donna duidelijk niet leuk en na een time-out is ze opvallend spraakzaam.
Volgens Dhr. A. is het niet de bedoeling dat ik reageer op Donna maar dat het andersom moet zijn. Ik vraag wat doen de eendjes en Donna reageert daarop door “kwak, kwak” te zeggen. Volgens Sjaak is het helemaal niet erg om met je gaai te praten, dus om te zeggen “ Goh, wat zit jij weer mooi te fluiten !” als je vogel onwijs z' n best zit te doen om een liedje te fluiten.
Het was al met al een leerzame ochtend. Bepakt en bezakt met nieuwe speeltjes, een clicker en een onwijs handige zitstok voor onder de douche heb ik Gorinchem weer verlaten.
Onderweg naar huis begon Donna de eendjes na te doen en lachend heb ik haar laten weten dat ze een hele grote vogel is die zo goed de eendjes na kan doen. Daarop begon Donna hard te lachen want zij weet natuurlijk dat ik leuk op haar reageer,
maar het was wel heel gezellig. En daar hebben we onze gaaien toch voor?Hetty
Comment